Kijkje in de keuken

"Happiness is not something ready made. It comes from your own actions." ~ His Holiness the Dalai Lama

Choco-caramel 21 oktober 2011

Filed under: Chocola,Recepten — Elke van Putten @ 13:29
Tags: , , , , , ,

Ik geef toe; deze taart combineert alle zondes op één bordje. Witte bloem, suiker, room, chocola, boter. Het is een eersteklas calorieënbom. Maar lékker! Mijn advies is dan ook: één puntje opeten, eindeloos van genieten en de rest weggeven aan je liefste vrienden en vriendinnen. Of aan iemand met wie je iets goed hebt te maken.

Wat heb je nodig voor een lage taart van 28 cm doorsnede?
Voor de bodem (Jamie Olivers kruimeldeeg):
125 gr boter
100 gr poedersuiker of fijne basterdsuiker
snufje zout
250 gr bloem
2 eierdooiers
2 eetlepels koude melk of water

Voor de laag caramelsaus:
300 gr suiker
150 ml water
250 ml (slag)room op kamertemperatuur

Voor de laag chocola:
250 gr pure chocola (de lekkerste die je kunt vinden!)
200 ml (slag)room
2 eetlepels water (of rum, als je dat lekker vindt)
Snufje gezeefde cacao (om mee af te werken)

Hoe ga je te werk?
De taart bestaat uit drie onderdelen die je een voor een kunt maken. Geen gedoe dus met timing en duizend dingen tegelijk. Gewoon eerst de bodem, dan de caramel en dan de chocola. Lekker simpel en lineair.

Voor de bodem kun je een keukenmachine gebruiken, maar gewoon met de hand gaat ook prima. Roer eerst de boter, de suiker en zout romig. Voeg dan beetje bij beetje de bloem en de eierdooiers toe tot je mengsel op broodkruim lijkt. Daarna voeg je de koude melk (of water) toe. Kneed je deeg niet te lang door, het moet namelijk kruimelig blijven, zodat het krokant afbakt. Vorm een dikker worst van het deeg, wikkel het in huishoudfolie en laat het minimaal een uur rusten in de koelkast.

— pompidom, even een (af)wasje doen, boodschappen, spelletje —

Het leuke van Jamie Oliver vind ik altijd dat hij niet moeilijker doet dan nodig. Waarom je deeg uitrollen tot een lap die overal precies even dik is en altijd te dun en kwetsbaar om hem in een keer op te pakken en keurig in je vorm te draperen? Nee hoor. Verwarm je oven maar vast voor op 180 graden en snijd gewoon plakken van je worst van ongeveer 0,5 cm dik en puzzel je bodem en rand lekker in elkaar. Als het goed is, kun je de deegplakken heel makkelijk aan elkaar hechten. Vergeet niet je vorm te beboteren. Dat scheelt een hoop gedoe. Bak je deeg nu ongeveer 15-18 minuten. Schrik niet als de bodem opbolt. Als hem uit de oven haalt, zakt ie weer in. Zo niet, dan help je gewoon een handje. Nu laat je de bodem staan tot hij helemaal is afgekoeld.

Tijd voor de caramelsaus. Als je net als ik suiker en fructose in huis hebt, zorg dan dat je zéker weet dat je de suiker hebt afgewogen en niet de fructose. Potdorie! Goed: doe de suiker en het water in een koekenpan met dikke bodem, die verdeelt de warmte immers het beste en zet op middelhoog vuur. Roer heel even tot de suiker zoveel mogelijk is opgelost in het water. Breng de hele zaak aan de kook. Probeer nu niet meer te roeren, hoewel dat zo verleidelijk is! Als de warmte in de pan goed verdeeld is, bubbelt het mengsel over de hele bodem ongeveer even hard. Laat het net zo lang bubbelen tot het bruin wordt en neem het dan van het vuur. Tip: niet proeven, ook niet een beetje van de lepel. De suiker is namelijk 170 graden (HEET) en plakkerig en dat levert hele vervelende brandblaren op, weet ik uit ervaring. Potdorie! Hoe bruin moet het zijn? Dat is een beetje een gevoelskwestie. Je kent caramel. Nou, zo bruin dus. Niet te flets, maar het mag ook niet verbranden. Als je de pan van het vuur hebt genomen, voeg je beetje bij beetje onder goed roeren de room toe. Let op: bruist! Omdat de room kouder is, stolt de caramel. Blijf roeren om de slierten weer te laten oplossen. Desnoods warm je het mengsel nog even rustig op om de laatste slierten te laten oplossen in de room. Laat dan de caramelsaus afkoelen tot hij nog net vloeibaar is. Proeven mag, maar niet te veel. Da’s slecht voor ongeveer alles; je tanden, je lijn, je bloedsuikerspiegel. Verdeel de saus in een dun laagje over de bodem van de taart en laat hem uitharden in de koelkast.

Terwijl de taart staat af te koelen, kun je je richten op de laatste laag: de chocola. Kies de lekkerste chocola die je kunt vinden. Persoonlijk hou ik van puurder dan puur, dus met een cacao-percentage van boven de 70%. De bittere chocola en de mierzoete caramel vullen elkaar mooi aan. Warm alle ingredienten rustig en voortdurend roerend op in een pannetje. Vuur niet te hoog. Liever wat langer prutsen dan de chocolade verbranden. Zet het vuur uit als de chocolade helemaal gesmolten is. Je hebt nu een dikke warme chocoladesaus. Voordat je de saus over de caramel verdeelt, moet je hem eerst flink laten afkoelen (zo nu en dan roeren), anders wordt de caramel door de warmte van de chocola weer te zacht en gaat de boel het op een glijen zetten. Voor mooie laagjes heb je dus een beetje geduld nodig (niet een van mijn sterkste kanten). Als de chocolade eenmaal mooi over de caramel verdeeld is, zet je de taart weer een paar uur in de koelkast om helemaal op te stijven. Het nadeel hiervan is dat de chocolade dof wordt. Om dat esthetische probleempje op te lossen zeef ik er nog wat cacaopoeder over voor het opdienen. Of poedersuiker, net wat je mooi vindt.

Klaar ben je. Verover de wereld!

 

5 Responses to “Choco-caramel”

  1. Corinne Says:

    Zullen we het erop houden dat je deze taart in de vakantie hebt gebakken en je mij daarom geen stukkie hebt laten proeven?? Je snapt dat ik daar anders nare conclusies uit moet trekken ;P

    Ziet er mooi uit, en lekker..

  2. Denise Says:

    Zalig! De bittere cacao doet het leuk met de zoete caramel en de bodem kent z’n plek en houdt zich bescheiden op de achtergrond.

  3. Buurjan Says:

    Heu bakbuuv, ik heb geweldig genoten van de chocoladecarameldieettaart. Helemaal geslaagd. En ach, die calorieën… ik ga wel een keer extra naar de wc.

  4. ingrid Says:

    Ik heb de eer gehad om deze superrrrtaart te proeven, en om met Tony Eijk te spreken; ik geef je een 10! Hij was HEEEERLIJK, en om met de Voice of H. te spreken; ik ben blij dat ik de deur vanmiddag opendeed!


Geef een reactie op Buurjan Reactie annuleren